Een weekje in Nederland     Rob en Ricardo    mei 2020

Een trip naar Domaine de Bouxier in Frankrijk stond op de planning. De Coronacrisis gooit roet in het eten en de trip moet helaas worden afgeblazen. We mogen er niet in van Macron, dus nieuwe plannen maken! Van Rutte, wereldgozer, mogen we wel vissen dus in Nederland worden de plannen gemaakt én uitgevoerd.

Een trip van 7 dagen waarbij we op openbaar én betaalwater onze lijnen nat gaan maken is het plan. Maar een stekje vinden op een betaalplas in Nederland is niet zo makkelijk in deze Covidtijden. Iedereen die zijn trip in het buitenland gepland had staan slaat zijn slag en boekt. Maar na wat rondbellen, direct naar de eigenaren van verschillende plassen, kom ik in contact met Simon Krens van "Simavis." Hij heeft een annulering van maandag 4 tot vrijdag 8 mei! Dit komt ons perfect uit en we zetten hem vast. De site en recensies zien er goed uit.  

De zaterdag ervoor staan de auto's al gepakt. Jaja, auto's!! Normaal eentje met aanhanger maar zo dicht mogen we niet bij elkaar zitten van de baas. Anderhalve meter in een auto betekent kofferbak. En daar heeft Rico geen zin in.

Robbie rijdt naar Rico en achter elkaar rijden we richting het noorden. Plan: ergens onderweg, in Flevoland, gaan we een nachtje vissen! Water te over dus dat moet wel gaan lukken. Na twee 'net-niet-adresjes' komen we aan bij De Lage Vaart. Dit kennen wij 'van verhalen' en het ziet er prima uit. Er is alleen een nachtviszone en die staat stampesvol groene puisten. Dus dan maar vissen buiten de nachtviszone....in een beschermd natuurgebied....zonder de benodigde vergunningen.... Dat moet goed komen!

 

Stiekem op De Lage Vaart. Prachtig stekje...

 

De plek die we vinden is fantastisch. Auto's naast de tent, goed verstopt en genoeg water voor ons. Aangezien we niet lang de tijd hebben gaat Rob, getogen in zijn fraaie zwemslip, te water om de lijnen perfect uit te zwemmen. Dit lukt prima al is hij de rest van de avond onderkoeld in zijn slaapzak te vinden. Holy F#ck wat koud... En als we vervolgens wakker worden zonder karper en vier brasems zijn de auto's snel gepakt. We gaan door. Op naar Friesland! 

 

De provincie met absurd veel water en vissers maar waar nauwelijks een karpervisser te vinden is. Laat staan info over mooie stekjes. We blijven rijden, het ene vaartje of kanaal nog mooier dan de ander, maar nachtvissen is niet toegestaan! Dan maar de weilanden in. Zoekend naar een verlaten stukje water dat om ons roept. Gevonden! Auto naast de tent, prachtige zijtak van het Prinses Margrietkanaal en het heet: "De Lage Sleat!" Klinkt uitdagend en erotisch tegelijk. Is kijken of zij het duo "RobRico" aan kan! Ze ziet er prachtig en vooral maagdelijk uit. Heeft hier ooit een karpervisser zijn hengel nat gemaakt? 

"De Sleat!                                                               Rico ligt er in ieder geval klaar voor!

 

Dat ze ons aan kan blijkt de volgende ochtend. Ook hier gewoon weer een keiharde blank. Brasems en zelfs roofblei worden gevangen. Beste Sleat; het was mooi, we hebben een heerlijke nacht gehad, maar we gaan ervandoor! Simavis wacht!

We gaan boodschappen doen. De koelbox voldouwen zodat we tot vrijdag voorzien zijn. Om 12:30 uur zijn we in Eesterga en worden we begroet en geholpen door het echtpaar 'Krens!' Maria geeft ons de nodige info. We laden de enorme aanhanger vol met onze gehele uitrustig die Simon vervolgens achter zijn quad hangt. Met de auto kom je hier niet op de stek. Dit wordt op deze manier geregeld en dit gaat top! Zelf ga je te voet en fiets. Elke stek mag een fiets lenen omdat het best een stukje is om bij het sanitair en de parkeerplaats te komen. Top geregeld zoals eigenlijk alles daar. Onthaakmatten, schepnetten, plattegrond met dieptekaart, weegpaal en klok. Alles staat voor je klaar op de keurig met grind aangelegde stekken inclusief een mooie steiger. Het ontbreekt hier aan niets. Je wordt gevraagd een app te downloaden waarbij je elke vangst registreert. Zo houdt hij alles bij over elke vis. Deze man is een liefhebber en heeft dit hele domein zelf omgetoverd tot karperwater maar ook natuurgebied. Zijn karpers zijn zijn kinderen en hij weet alles van ze. We hebben meerdere gesprekken met hem gehad. Een man waar je uren naar kan luisteren.

Bij aankomst eerst maar is dat kamp neerrammen. Alles open, de zon schijnt op onze bolletjes!

 

We zitten op stek 6 deze week. Niet dé stek waar de vis zich ophoudt, dat is langs de kant tussen stek 1 en 7, maar wel een stek met mogelijkheden. Er ligt op werpafstand een eiland voor je, links een ondiepe kom en rechts loopt het water af naar zo'n 8 meter. De vangsten zijn de week ervoor erbarmelijk geweest. Twaalf vissers vingen bij elkaar vier vissen. Niet verrassend van stek 1 en 7.

We zien bij ons ook geen enkele vis draaien en onder de bomen, in het zeer heldere water, is geen karper te zien. Op verschillende dieptes worden de lijnen uitgevaren. Een dieptemeter is een must hier! Nog niet teveel voeren. Even een nachtje afwachten of dit wat op gaat leveren. No.... alleen een megabrasem en een zeelt. En niet te klein ook zeg.
Alle andere stekken zijn bezet, veertien man zit te vissen en er is één vis gevangen. Stek 7 vangt een dikke van 19 kilo.

 

Het uitzicht op stek 6. Prima uit te houden zo!

 

De dagen erna verandert er niets. Twee stekken geven op en gaan naar huis, waaronder stek 1. De jongens van stek 5 gaan naar 1. Een paar uur later springt er vis op stek 4 en 5! Dat hadden we nog niet gezien en geeft ons hoop. Op donderdagochtend, nog meer hoop! Er zwemt flink wat vis onder de bomen op stekjes waar wij bij kunnen komen! We hebben nog maar 24 uur dus we gaan ervoor. Kleine aasjes en haakjes onder de bomen droppen links en rechts. De rechterkant een hopeloos geval aangezien een aanbeet krijgen wel gaat lukken maar het landen onmogelijk blijkt te zijn. Twee aanbeten, twee keer los.... Echt ruk maar wel leven in de brouwerij! 

 

Ricardo weet links, klimmend in een boom, een plek onder de bomen te vinden vol kerpers!  Het is net een circusact maar we weten een lijn op die plek te krijgen. Een tweede lijn wordt korter bij op een hoekje bij de damwand gelegd. Hier staat maar 70 cm water maar er zwemt vis! 

Zal je net zien dat Rico zijn hengel gaat als hij even weg is.... Wat een pech..... En geluk voor Robbie! Tsja, je kan hem moeilijk laten zwemmen! Na een lange dril, en gebrul naar Rico in de verte, zien we een dikke spiegel in het heldere water voor de steiger. Ook hier geeft hij niet direct op. Eenmaal over het netkoord viert euforie hoogtij! We schatten hem iets te zwaar in maar met bijna 15 kilo zijn we uiterst tevreden. Dikke platen schieten in het zonnetje en snel weer terug die lijn.

Duurde even maar hier worden we blij van!

 

Gelukkig is het niet veel later weer raak. Rico zijn hengel en beurt. Geen bak maar wat zijn we blij dat we allebei van de nul af zijn. Even later weer een run op 'de circusactstek!' Een slimme schub die precies weet waar hij heen moet. Hij zwemt links het hoekje in waardoor we met de boot het water op moeten. Deze boot ligt op elke stek en mag alleen in dit soort gevallen worden gebruikt. Deze kleine rakker doet flink zijn best maar is de klos. Nog zo'n mooie plaat in de zon en precies op tijd om de lijn nog is mooi op zijn plek te krijgen. In het donker is dit een kansloze missie.

Een spiegeltje voor Rico en een schubje voor Robbie

 

In de laatste nacht wordt er nog een vis verspeeld [weer rechts] en een spiegeltje gevangen. Na dagenlang niks eindigen we op vier vissen! Net als de jongens die van stek 5 naar 1 zijn gegaan die op de laatste ochtend vier bakken vangen. Ook stek 4 en 7 weten op vier vissen te komen. Iedereen blij! Nou ja, bijna iedereen want stek 2 blankt.

 

Nadat Simon onze spullen naar de parkeerplaats heeft gebracht worden de auto's ingeruimd en gaan we huiswaarts, Het was genieten in Nederland! Al is het nog steeds geen Frankrijk! ;-)

Rico sluit de week af met een spiegeltje. 

Maak jouw eigen website met JouwWeb