Domaine de Bouxier, oktober 2022   

Op zoek naar een nieuw water. Waar zijn we nog nooit geweest en willen we toch is graag heen? Het aanbod is zo groot dat je door de bomen het bos niet meer ziet. We zoeken rust, ruimte en kans op grote vis. De laatste is op de  meeste wateren wel te vinden tegenwoordig. Er zijn er niet heel veel waar geen 50 ponders rondzwemmen. Met rust zoeken bedoel ik dat het echt stil en donker is op de plek waar je zit te vissen. Geen geluid van verkeer, treinen of bouwput uit de buurt. En dan nog het stukje ruimte. Hoeveel water heb ik voor me om mijn ding te doen zonder dat ik snel in de knoop kom met mijn medehengelende buren? Na wat speurwerk kwamen we uit op Bouxier. Als we de informatie lezen op de site van The Carpspecialist lijkt het water aan al onze eisen te voldoen. Vervolgens zijn we in de reviews gedoken. Wat zijn deze toch waardevol in het geven van een goed beeld van het desbetreffende water. We zijn om en boeken Bouxier voor twee achtereenvolgende trips. Oktober 2021 en mei 2022! Hieronder een verslag van de eerste trip naar deze heerlijke plek.

We vissen vanaf zaterdag maar trappen de eerste 600 kilometers vrijdagmiddag en avond alvast weg. Wel flink wat oponthoud maar dat deert niet. We zijn onderweg en dat geeft een ontspannen gevoel. Zo’n 150 kilometer onder Parijs komen we rond 23:00 uur aan in een simpel hotelletje. De eigenaar heeft op zijn privéterrein een mooie plek vrijgehouden waar we met auto en aanhanger zo op kunnen rijden. We lopen de beentjes los in deze spookstad, werken op de kamer (zonder vork) een maaltijdsalade en wat kippenpoten naar binnen en vallen in diepe slaap.

Een wekker is niet nodig want we hebben de volgende dag ruim de tijd. Het is nog twee uurtjes rijden en we mogen pas om 14:00 uur op de stek. We genieten van de omgeving, doen wat boodschapjes en eten wat. Rond 13:00 uur rijden we de hekken binnen op Domaine de Bouxier. Wat een heerlijk gevoel is dit toch altijd. We worden keurig welkom geheten door Laetitia. Een erg aardige dame die de Engelse taal goed beheerst en regelmatig aanwezig is. En als zij hier niet is dan is zij op Etang de Mont wat op een paar kilometer afstand ligt. Hier doet zij dezelfde werkzaamheden. We krijgen een motor en twee accu’s mee, vullen de lijst in voor de broodservice en rijden over de dijk richting stek 6 en 7. Het kost je ietsje meer maar het is hier mogelijk een tweepersoonsstek te boeken per persoon. Hierdoor heb je dus veel meer visruimte. Een aanrader!

                                                                         Twee stekken geven je veel visruimte op Bouxier

Dat er een lage waterstand zou zijn wisten we al. Ons was verteld dat het water zo’n 5 a 10 meter voor de steiger zou staan. Nou…. maak hier maar 25 a 30 meter van. Het water is zeker niet onbevisbaar, maar wat zou het toch nóg mooier zijn als het waterpeil weer hoog staat. Naar verhalen schijnt het water nog lager te hebben gestaan. Dit is op veel wateren een probleem tegenwoordig. Dit door de extreme droogte die is geweest en het grondwater dat de boeren oppompen om hun gewassen te redden. Ons is gezegd dat hier deze winter flink aandacht aan wordt besteed en er alles aan wordt gedaan dit weer wat omhoog te krijgen.

                                                             Prima te doen, maar een paar emmertjes water erbij kan geen kwaad!

We hebben contact gehad met iemand die deze stek al meerdere keren heeft bevist. Hij heeft ons al van de nodige tips voorzien. Zo weten wij dat aan de dijkzijde, aan de linkerkant, het water wat dieper is en daar de hotspots liggen van deze stekken. Niet direct tegen de dijk aan vissen maar wat meters eruit om de vis zo wat ruimte te geven je aas te vinden. Twee hengels gaan die kant op met verschillende rigs en aas. Rechtdoor en rechts zetten we markers op het wijd. Groot verschil in bodemverloop is er niet. We zoeken de overgang van hard naar zacht en vissen in het zachte met redelijk lange en soepele onderlijnen.

De overburen op stek 1 en 2 zijn ook direct actief. Tussen stek 1 en 7 staat een hekje in het water aan de dijkzijde en verderop een boei. Dit is de grens tot waar  gevist mag worden. De jonge kerel op stek 1 gebruikt juist dit hek en de boei als markers. Hij zoekt dus echt het uiterste op om zijn vissen te vangen en stort zijn stekken gelijk flink af met voer. Hij vangt deze week zeker zijn vissen maar wij zijn in de veronderstelling dat hij hier veel meer uit had kunnen halen als hij wat meer ruimte had gegeven. Daarbij is het ook netter naar je vissende collega’s aan de overkant, al hadden wij uiteindelijk het gevoel dat het onze vangsten alleen maar ten goede is gekomen. Hij duwde de vis als het ware onze kant op.

De eerste avond en nacht verlopen stil op onze stek. Op stek 3 [de meest ondiepe stek van het water] wordt een enorme 30 kilo spiegel gevangen. Wat een geweldig begin voor deze twee sympathieke Brabanders. Dit is toch niet de stek waar je vis verwacht dit jaargetijde maar ze weten deze week hun vissen zeker te vangen. De tweede dag gaat het bij ons gelukkig ook beginnen. Tussen 16:00 en 22:00 uur vangen we drie spiegels waarvan twee direct over de 20 kilo.

Op zondag moeten we ook weer tot in de middag wachten op de eerste aanbeet. Om 15:00 uur is het zover en komt de eerste schub boven water. Er volgen die dag nog drie vissen waarvan eentje net boven de 20 kilogrens.

’s Nachts en de dag erop gaat het flink los met zeven vissen. De gewichten vliegen ons om de de oren tot 22.7 kilo toe.

Dinsdag gaan we vrolijk verder. Het weer is heerlijk. De meeste dagen zitten we vol in de zon met meer dan 20 graden en worden er prachtige en vooral grote vissen gevangen. Deze dag gaat ook de geschiedenisboeken in want Rico weet na 11 jaar eindelijk zijn PB te verbreken! Hij vangt een schitterende spiegel van 24,6 kilo om 14:00 uur in de middag in de volle zon. Een heel fijn moment met z’n tweeën waar we enorm van genieten. We vangen er nog vijf die dag waarvan nog drie dikke 20 kiloknallers. Het kan niet op!

In de nacht die volgt breekt de hel los. Storm en regen doet ons besluiten de hengels binnen te draaien. Het is niet te doen. We sluiten ons op in ‘the beast!’ De bivvy die ons al heel wat jaren van dienst is en al heel wat stormen heeft getrotseerd. We doorstaan de nacht, hebben nog een natte dag in het vooruitzicht maar dit mag de pret niet drukken. We genieten met volle teugen van deze week. We verwachten na deze daling en luchtdruk en regenval na lange tijd flink te gaan vangen maar het valt stil. We vangen donderdag maar één vis. Wel gelijk weer een mooie bak van 20.4 kilo.

De dag erna begint het weer wat beter te draaien en weten we onze eerste schub boven de 20 kilo ooit te vangen. Hier hoopten we heel erg op en het was een prachtig beeld toen we met onze waadpakken in het water stonden en de vis aan kwamen zien zwemmen. Alweer op zo’n mooie zonnige dag waarop we al heel wat spullen gelukkig droog hebben kunnen inpakken want helaas moesten we de volgende dag weer terug naar huis.

Op de laatste ochtend willen we snel inpakken maar gelukkig is dit niet mogelijk. Als altijd blijven de hengels tot het laatst liggen en we vangen er nog drie bij. Ook nu weer een gigantische knaller als afsluiter van 23,5 kilo. Het blijft maar gaan en we willen helemaal niet weg!

We eindigen deze week op 27 karpers waarvan er 13 de 20 kilogrens passeren. Een onwijs hoog gemiddelde wat deze trip echt onvergetelijk heeft gemaakt. We hebben twee vissen gelost waarvan eentje waarschijnlijk een meerval is geweest. Traag en niet te stoppen sleurde hij ons het meer over. We hebben gevist met onderlijnen van zo’n 25 centimeter, wafters en vooral fake mais en relatief licht lood tot maximaal 70 gram. Flink gevoerd met overwegend blikmais en boekweit welke we aan de waterkant hebben gekookt en vaak warm het water in ging. De vis kwam voor 90 procent van de linkerkant van stek 7. Stek 6 een enkele vis. Stek 2, 4 en 5 bleven visloos deze week. Stek 1 en 3 ving wel hun vissen. Vooral op stek 3 had dat voornamelijk te  maken met de kunde van de vissers. Zij wisten goed waren ze mee bezig waren en pakten zo op een lastige stuk toch hun vissen.

In mei 2022 komen we graag terug. Dit keer op stek 4 en 5. We kijken er nu al naar uit!