2013 La Carrière; Rico, Vincent en Rob

Al meerdere keren zijn we hier geweest. Rico met Simon en Rob en Vincent twee keer. Er zijn meerdere plassen op het domein maar deze vinden we nog steeds de mooiste. En omdat we dit keer met z'n drieën gingen was stek 16 dan ook ideaal. Je kan hier zoveel kanten op.

Bij aankomst worden we verwelkomd door mevrouw Lécène dit keer. Jean Claude [Jantje Kloot voor insiders] , haar man, deed dit de vorige keren op zijn typisch Franse manier. "Blaf, blaf, blaf, dit en dit mag allemaal niet! Ik hou je in de gaten. Veel plezier....." tsja..... Mevrouwtje Kloot deed dit een stuk netter. Rammen naar die stek...

De weken ervoor is er niet op onze stek gevist. We wachten dan ook niet te lang en gaan gelijk aan de slag. We hebben mazzel, het regent! Aangezien we er al weken naar uit kijken lekker te gaan vissen houdt dit ons niet tegen! Pakken en laarzen aan, vlammen!! Eerst snel de tenten opzetten en inrichten. Alles droog, peilen met die hengel. Rico vist naar rechts vanaf het schiereiland en we wisten al dat hij erg ver moest gooien om op een mooi plateautje te vissen. Hij heeft het beste werpgereedschap, hij vist dus naar rechts. We weten het plekje te vinden en er gaat ook gelijk single hook een hengeltje op. Binnen een uur kan de lijn weer naar binnen. Met vis uiteraard. Eerste vissie voor Rico. We vissen om en om, volgende voor Vinnie. Linkshandigen gaan voor zeggen we maar. Achteraf maar goed ook want het ongelooflijk is dat dit de enige vis is die we de hele week op Rico zijn hengels vangen! Zou het met wind te maken hebben? Ja en nee. De hele week waaide het erg hard naar rechts. Ook harde windvlagen. Best irritant. Maar gelukkig hadden we een stevig fort gebouwd als gemeenschappelijke tent.[niet] Het zou dus juist in het voordeel van deze 3 hengels moeten zijn. Dat hele windrichtingverhaal, wij zijn er nog niet uit.

Zoals gezegd heeft Vincent een beperking. Op het eerste gezicht zie je het niet direct. Gaat hij 'dingen' doen dan valt het wel gelijk heel erg op. De beste jongen is deze week 31 jaren oud en doet nog steeds alles met zijn verkeerde arm! Hij luistert niet naar onze adviezen, doet wat hij wil. Vandaar dat we hem lekker naar links laten vissen. Als hij maar wel zijn vissen met ons deelt! En hij houdt zich, gelukkig, keurig aan deze afspraak. Vanaf het begin tot het einde van de week loopt zijn stek eigenlijk constant. Elke dag vangen we er wel een paar vissies op. Allemaal in het midden, [bijna] niks links tegen de bomenrij of kom. Hier is weinig leven te zien. Tot de laatste vrijdag. We hadden al vis zien springen buiten werpbereik bij stek 10 en 17. Rico en Rob zitten achter Vin z'n hengels te turen over het water en zien plots de vis dichterbij komen. Eén hengel ligt op de kant en wordt beaasd en klaargezet. Rico gewapend met verrekijker, Rob met de hengel. Tot twee keer toe komt er op zo'n 100 meter links van ons een dikke big naar boven. Hij roept ons als het ware. Rico geeft het sein, Rob zorgt met veel zorg en precisie voor een uitmuntende worp. Nog geen minuut duurt het en er hangt een mooie dertiger aan de lijn. Rico drilt m af, Vin schept, Rob fotografeerd. Een ritueel dat heel wat keren is afgespeeld deze week, in willekeurige volgorde.

Rob, tevens begeleider van Rico en Vin, vist op de punt rechtdoor. Een oud en breed pad loopt naar de overkant, dit is een ondiep gedeelte. Vroeger waren het twee meren. Op het ondiepe duiken ontzettend veel koeten vandaar dat er twee hengels op de taludjes gaan links en rechts naar het diepe. De rechter blijf stil, de linker vangt een enkel visje. Na een paar dagen gaan er twee hengels op links en wat verder. Dit is een gouden zet want deze hengels blijven lopen tot het einde van de week. Ook overdag! En dit is vreemd want Vincent vangt op links toch eigenlijk alles s'nachts.

In 2008 kregen we al is van iemand de tip op dit water met Trigga Ice van Nutrabaits te vissen. Een gouden tip want toen hebben we er lekker op gevangen en dit keer ook weer. Op één enkele vis na, die van Rico in het eerste uur, hebben we alles gevangen op deze boilie. Totaal hebben we er 51 gevangen. De gewichten waren aardig. Geen echte toppers. De grootste was 18 kilo maar het gros rond de 14 kilo. We hadden ook meegekregen van meerdere personen dat de gesteldheid van de vis te wensen over liet. Veel beschadigingen en ziek uitziende vissen. Het viel ons mee. We hebben zeker minder mooie vissen gevangen maar ook hele mooie en gave exemplaren. Vooral de grote schub en de rijen waren erg mooi. Daar kom je voor.

We hebben een heerlijk weekje gehad. Gelachen, gezopen, gevreten, geslapen maar vooral.....gevangen! Klein nadeeltje wat toch wel vermeld moet worden is het fenomeen 'Franse dagjesvissers!' De stekken zijn leeg bij aankomst en je verwacht dan ook niemand. Na twee dagen komen er dan ineens twee Croissants tegenover je zitten. Deze twee [vissend vanaf stek 12] hielden het netjes en visten niet ver. Maar wat er op het einde van de week weer gebeurde gaat alle Parapluies de Coq de Pain te buiten. Op stek 10 en 11 komen vijf!! Franse rukkers zitten met 15 hengels in totaal. Vooral recht tegenover Rob vissen ze pal op onze stek. En het leuke is dat je dan nog vangt ook! Nou ja leuk, dan wachten ze even af waar je ingooit en komen gezellig naast je liggen! Totdat we s'nachts weer een aanbeet krijgen en uiteraard de vis verspelen aan de lijn van Fransie tegenover ons. Helemaal *#%te maar we laten het erbij. Het was een topweek, klaar.

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb