De eerste 700 kilometer rijden we weer een dag eerder. Goed slapen in een hotel, douchen, ontbijtje scoren en door. Fris en fruitig komen we aan bij het water. Op het eerste gezicht een flinke plas en de lelievelden, omliggende bossen en het kasteel in de verte maken het een mooi plaatje. Mark is onze gastheer en heet ons keurig welkom. Alle regels worden doorgenomen, bestellingen geplaatst, matten en netten ontsmet en de gehuurde boot in gereedheid gebracht. Vervolgens kunnen we met de auto naar de stek. The Channel is trouwens de enige stek waarbij dit kan. De rest gaat per boot. Dit wordt keurig geregeld door Mark die alles in een grote boot naar je stek vaart. Mocht je willen verkassen in de loop van de week dan pikt hij je op en brengt hij je verder. Fantastische kerel die zorgt voor uitstekende service. Daarbij kan hij ook prima koken. De maaltijdservice is een aanrader.

Laat u gerust verwennen!

De stek waar wij zitten is krap. De tentjes passen maar net. Je moet goed met elkaar op kunnen schieten zeg maar.

We vissen in een uitloper van het water die uitkomt, rechts van ons, bij een dam. Hier is het diepste stuk water van het meer en is zo’n drie meter diep. Naar de overkant is het zo’n 60 meter en die staat vol met lelies. Nu in oktober niet in volle bloei maar nog dik genoeg om van flinke leliegroei te spreken. We krijgen van Mark het advies om hier, en sowieso op elke stek op het water, hier zo dicht mogelijk tegenaan of zelfs in te vissen. Hier houden de vissen zich op, hier moeten we zijn. Daarbij ook de tip om met de home made boilies aan de slag te gaan. Dit hadden we via via al opgevangen dat dit het verschil zou gaan maken. Het advies nemen we ter harte en raden we ook een ieder aan die hier heen gaat. Een aantal Spanjaarden naast ons deden dit de eerste paar dagen niet en kregen de deksel op de neus. Eenmaal overgestapt op de mangoboilies van chef Mark begonnen de vangsten. En wel echt direct.

We hebben deze week, voor Cavagnac begrippen, erg goed gevangen. Vijftien karpers met een prachtige schub van 22 kilo als zwaarste vis. Echt elke karper is uit de lelies vandaan getoverd. Ze hebben zich allemaal vast gezwommen en met z’n tweeën hebben we soms flink moeten ploeteren om ze los te krijgen. Zeker de vissen in de nacht zorgden voor een grote uitdaging. Een voorslag is verboden, evenals een vast loodsysteem. Zorg dus voor een stevige hoofdlijn en genoeg lood bij om te lossen bij elke aanbeet.

De mooiste van de week! Een zeer fraaie spiegel voor Rico

De zwaarste van de week! Een hele mooie schub van 22 kilo voor Rob

Naast de grote karpers hebben we met een dobbertje naast de steiger ook heel wat klein grut gevangen. Gigantisch veel eigen broed die ze er maar wat graag af willen hebben voorlopig. In twee grote opblaaszwembaden voorzien van flinke zuurstofpompen en filters worden deze opgeslagen om vervolgens te worden afgevoerd naar een meer in de buurt. Daar zwemmen ze wat jaren rond om vervolgens te worden verkocht of te worden uitgezet op Cavagnac. Het wordt voor de mannen daar nog een flinke klus dit allemaal af te vissen maar volgens Mark geen probleem.

Uren naar een dobbertje staren en kleine karpertjes vangen. Laten we hier nou is ons werk van maken