Les Etangs de la Carriere                        Rob en Ricardo              Oktober 2019

 

De keuze uit betaalwateren is tegenwoordig enorm. Aanbieders die op allerlei manieren reclame maken voor 'de mooiste betaalwateren' die er maar zijn. De keuze is reuze en misschien wel te groot. Er zijn er nog genoeg die op ons lijstje staan en toch kiezen we voor een water waar we al meerdere keren zijn geweest; "La Carriere!"

Waarom:

 

1. Werpend vissen. Dit zie je eigenlijk nergens meer. Gebruik van boten en voerboten maken het voor ons gewoon minder leuk. 

2. Meerdere plassen. Op dit complex zijn vier meren waar je uit kunt kiezen. Je reserveert een stek vooraf maar bij aankomst vragen wij welke stekken er nog meer vrij zijn. Je rijdt een rondje en kiest zo op welke plas en stek je wilt zitten. In de loop van de week verkassen kan altijd. 

3. Gevoel van ontspanning en veiligheid. HIer zit je echt op je gemak. Je rijdt het terrein op, doet het hek dicht en de ontspanning begint. Natuurlijk is dit ook op andere wateren. Maar dit voelt, voor ons, echt als thuiskomen.

 

                                                                                             Plattegrond van het domein

 

We gaan in oktober, zoals we eigenlijk elk jaar in deze maand wel een trip plannen. Deze tijd van het jaar levert ons altijd de beste vangsten op en van het weer kunnen wij wel genieten. Liever wat koeler met kans op regen dan wegsmelten in de zomer zoals afgelopen juli. En in het voorjaar ben je toch afhankelijk van paaitijden en zijn de vangsten toch vaak wisselvallig. We kiezen voor een stek op het water waar we nog nooit echt hebben gevist. In 2014 visten Rob en Vincent eens op stek 14 en werden er ook lijnen natgemaakt op stek 19. Maar dit was meer de bonushengel dan dat er gericht werd gevist. We zitten deze week op stek 21. In eerste instantie hebben we stek 16 gereserveerd maar de stekken hier tegenover, stek 11 en 12, zijn nog wat dagen bezet en dit maakt de ruimte om te vissen toch wel wat beperkt. En aangezien stek 20 en 22 vrij zijn hebben we op 21 alle ruimte. Op stek 18 en 19 zit één visser maar hier kom je totaal niet mee in de knoop. Alle ruimte dus en weer is een andere plas. Bij aankomst is het droog en de grote tent wordt opgezet. Inrichten die hap want we willen aan de slag. Peilhengels optuigen om zo wat mooie plekjes te zoeken. Rico vist links en vindt op zo'n 30 meter uit de kant een mooie harde plek. Ook Rob vindt aan de rechterkant op een iets verdere afstand van zo'n 35 meter hetzelfde. Niet moeilijk doen. We beginnen lekker dichtbij. Links kan Rico ook mooi tegen de eigen kant aan vissen. Dit wordt ook een te bevissen stek. De hengels worden opgetuigd en beaasd, op de lijnclip met de distancesticks zodat alles tip top op de juiste plekjes beland. Zo, even wat eten en drinken. Schiet er nog wel eens bij in tijdens zo'n 'drukke' week vissen. 

 

 

De eerste vissen melden zich vrij snel. 's Avonds en 's nachts lopen de hengels van Rico, linkerzijde, al een paar keer af. Op 30 meter uit de kant maar ook aan de eigen kant links waar wat obstakels in het water liggen. Overdag bleek hier lastig vissen. Op het water leven tientallen meerkoeten en vooral aan de kanten wisten die het voer feilloos te vinden. Ook op het midden van het water was het aas lang niet altijd veilig. Spomben was dé sleutel voor het vangen van vis. Zodra deze voerbommen het water raakte gingen de piepers vaak af. We vroegen ons vaak af of ze misschien niet op het geluid afkwamen in plaats van het voer?! Dat de vogels er op af kwamen was in ieder geval duidelijk. Met een werppijp aan de slag was sowieso geen mogelijkheid. Dit heeft te maken met de meeuwen die daar al jaren huishouden en elke bol uit de lucht plukken, vaak al voordat deze het water hebben geraakt.

 

 

Aan de rechterkant bij Rob blijft het stil. Geen enkele piep op alle drie de hengels. We wachten niet af en gaan met deze hengels het wijd op. Verder weg op zo'n 70 tot 75 meter uit de kant. Dit bleek een gouden zet te zijn. Twee hengels hebben constant op deze plek gelegen die de hele dag door werd aangevoerd met de spomb. Deze stek heeft ons de rest van de week 70% van de vissen opgeleverd. De derde hengel die buiten deze voerstek werd gelegd leverde bijna geen vis op. We hoopten hier de grotere vissen mee te vangen. Is vaker een succes geweest maar dit keer even niet. 

 

 

De linker hengels vingen ook wel vis maar wel een stuk minder dan aan de rechterkant. Vanaf dinsdag viel het hier stil. De rechterkant bleef nog wel vis opleveren maar vanaf woensdag werd het hier ook minder. Vanaf donderdagochtend viel het helemaal stil en hadden we de keus moeten maken nog twee dagen op een andere plas/stek te gaan vissen. We kozen ervoor het nog een dag de kans te geven maar dit bleek de verkeerde keuze. Niets meer gevangen en op vrijdagochtend de hele bende verplaatsen om het vervolgens zaterdag weer op te ruimen was eigenlijk geen optie. Op vrijdagochtend pakken we alles zo goed als droog in en keren we huiswaarts. We eindigen op 31 karpers, [helaas ook 10 lossers, wat minder werd bij gebruik grotere haken] en zijn tevreden. De gewichten waren hierbij ook zeker niet teleurstellend met 20 karpers boven de 15 kilo, met als toppers twee vissen van 19,2 en 19,4 kilo. We hebben het weer heel fijn gehad. Zijn benieuwd hoe lang deze plek nog open blijft voor de liefhebbers. De eigenaar is al aardig op leeftijd. Hopelijk neemt iemand het stokje over.