2021 Etang des Gaulois / Frankrijk (betaalwater)

Etang des Gaulois, mei 2021

Tot op het laatste moment blijft het onduidelijk of we Frankrijk wel in mogen. Covid blijft de grote plaaggeest. Pas een kleine week voor vertrek het verlossende mailtje van Bas dat het kan, mits we alle door- en inreisdocumenten in orde hebben, plus een PCR test met reisverklaring. Als je zo graag wil vissen als wij is dat allemaal geen probleem. Documenten worden geprint en afspraken gemaakt. PCR zo gepiept, ook al moesten we wachten omdat Bart net voor binnenkomst z’n peuk uitdrukt. Dat werd gezien door de fikse Antilliaanse dame achter de balie! Zo is de test niet geldig. Foei Bart!! Dat we achteraf op de heen- en terugreis niet worden gecontroleerd laat zien hoe ontzettend belangrijk dit allemaal wel niet was…..

Voor het eerst naar Etang des Gaulois. Naar verhalen een schitterend gelegen water met grote en sterke vissen. Het heeft een goede naam en de verwachtingen zijn hoog. De heenreis gaat erg voorspoedig. We komen eigenlijk niemand tegen op de weg. De laatste twee uur is dwars door het Franse binnenland. Een schitterende weg door dorpjes en natuur. Wij houden hiervan, genieten en vragen ons constant af wat we in hemelsnaam in Nederland doen… Rijdend door het prachtige natuurgebied de Morvan zien we het meer in de verte liggen. Het ligt er echt schitterend bij. We melden ons naast de gite bij Lulu en Christophe. Een warm ontvangst kunnen we het niet noemen. Zeker Lulu kan wel een busje lachgas gebruiken. Beiden spreken geen woord Engels. Dit geeft niet, maar je merkt dat zij zich irriteert aan het feit dat wij geen Frans spreken. Maar goed, we komen hier om te vissen dus hup…. naar de stek!

En mooi is het zeker! Boven twee foto's met de drone genomen. Duidelijk te zien hoe prachtig het tussen de bergen ligt. Linksonder stek 18. Rechtsonder uitzicht op stek 17.

We zetten de auto op de parkeerplaats naast stek 20. Er liggen wat bootjes klaar om onze spullen naar de stekken 16, 17 en 18 te varen. We zijn niet de enigen en net te weinig bootjes voor ons allen. Enige samenwerking is dus vereist en we nemen onze Nederlandse buurman, Richard Lous, letterlijk op sleeptouw. Richard vist deze week en de week erna op stek 19, gezellig naast ons. De hele week hebben we erg gelachen met hem maar vooral veel van hem geleerd! Een man met een schat aan ervaring en die met zijn simpele manier van vissen ons ‘even liet zien hoe het moet.’ Hij ving ontzettend mooie en dikke vissen. We hebben hem met alle plezier geholpen met wegen en fotograferen/filmen.

Grootmeester Lous aan de sjouw met een 28,5 kilo spiegelbak!

Stek 16 en 17 worden bevist door Rob en Rico. Bart zit op stek 18. Op dit schiereiland kunnen we alle kanten op en er is genoeg ruimte als we rekening houden met elkaar. Op stek 14/15 naast ons zitten twee gezellige Duitsers! [jaja, ze bestaan…] Zij zitten zit toch wel erg dicht op stek 16. Deze stek zou voor het mooi tientallen meters naar rechts moeten worden verplaatst. Sowieso zou de stekverdeling is moeten worden aangepakt op dit water.

Linksonder stek 18, 17 en 16 naast elkaar. Dicht op elkaar zoals je ziet.

Rechtsonder het bivak op stek 16. Op stek 17 stond geen tent. Was ook lastig met de hoge waterstand.

We beginnen allen met kortbij te vissen. Net over het harde gedeelte in de modder worden de rigs gedropt. De ene lijn met de boot, de andere werpend. De ene voerend met boilies en de andere met pellets. Een aantal vissers om ons heen vangen in de eerste uren direct al wat vissen! Bij ons duurt dit nog even. ’s Avonds om 20:00 uur giert er een Fox vandoor met een noodgang. Rob vangt de eerste schub. Geen joekel maar de kop is er vanaf!

’s Nachts volgen er nog twee. De eerste is een spiegel. Om 03:00 uur voor Rico op ruim 17 kilo

De tweede voor Bart om 05:00 uur. Ruim 10 kilo schubbenvlees.

In de middag loopt er weer keihard een piepert af bij Rob met een mooie 14 kilo schub in het zonnetje! Altijd lekker voor de foto’s!

Intussen vangen de andere stekken op het centrale deel, net als wij, niet heel veel. Stek 1 tot 6 zelfs niets. De stekken die de ondiepere baaien kunnen bevissen lopen wel goed. Toch wel verrassend want het lekkere zonnetje is ver te zoeken. Harde wind en veel regen voeren de boventoon. Vooral stek 7 en 13 vangen hun vissen. Veel klein maar ook zeker een paar mooie dikke exemplaren. Bij ons valt het stil en twee dagen later vangen we pas twee mooie spiegels van ruim 17 kilo in een half uur tijd.

De knaller van de week is voor Rob. Overdag loopt eindelijk één van de hengels op stek 16 af. Totaal onverwacht, een heerlijke dril en een weergaloze vis van ruim 21 kilo. Van twee kanten echt een plaatje

En dan verplaatst Bart twee hengels naar de overkant van stek 18. Er springt vis dus gaan met die banaan. In drie uur tijd vangt hij drie mooie vissen van 15, 12 en 16 kilo. Erna geen springende vissen meer en de actie blijft uit. Maar…. deze drie zijn in de pocket en de platen zijn geschoten!

Het blijft weer angstvallig stil. Er is ook geen teken van leven op het water te bekennen. Ze zullen er vast zitten maar vooral in de baai van stek 7 en 13. Zij vangen op de laatste dag de één na de ander. Het is ze gegund zullen we maar zeggen 😉

De dag voor vertrek weet Rico nog op ‘zijn sniper’ een dikke pannenkoek te vangen van ruim 19 kilo. Het blijkt de afsluiter te zijn want in de laatste nacht en ochtend gaat er geen pieper meer af helaas.

Ondanks de wat tegenvallende vangsten hebben we ontzettend genoten van dit weekje vissen. De batterij is weer opgeladen, we kunnen er weer tegenaan! Etang de Gaulois is een absolute aanrader en wij gaan er zeker nog is terug. Maar voorlopig staan de trips al gepland. Domaine de Bouxier staat twee keer op het menu!

Hieronder nog wat foto's die we jullie niet willen onthouden.