Prunet augustus 2015

"Zullen we anders in augustus nog een paar daagjes naar Prunet gaan?"

Even overleggen met de vrouw..... ja hoor, prima! Zo, maar dat is een mooie meevaller!

We gaan van 7 tot 11 augustus en weten ook nog het mooiste plekje van het meer te regelen. De stekken 1 en 2 bieden zoveel mogelijkheden. De plas wordt door het langgerekte eiland in tweeën gedeeld en de vis houdt zich meestal aan één van de kanten van het eiland op. Alleen vanaf deze stekken kan je beiden kanten tegelijk bevissen. Plus daarbij dat je vanaf deze stekken het eiland, de kanten en het midden kan bevissen maken dit de mooiste plek van het water. 

We zijn met z'n drieën deze keer. Alex, Rob en Gertjan. Laatstgenoemde is het neefje van Alex die voor het eerst zijn lijnen bevochtigd in Frans water. Met de station van Alex, dakkoffer erop en de nieuwe aanhanger erachter waar ook weer spullen zijn gebonden vertrekken we s'nachts. Een voorspoedige reis zonder oponthoud, al zit Alex af en toe wat te knikkebollen.... We hadden het zo gepland dat we om 08:00 uur aan zouden komen en direct boodschappen konden doen bij de megasupermarkt vlakbij het water. Dit lukte perfect, alleen ging de supermarkt pas om 09:00 uur open. Dan maar alvast even langs de plas. Beetje info winnen kan nooit kwaad. De gasten die voor ons op stek 1 en 2 vissen weten in een paar dagen een aantal vissen te vangen. Allen aan de kant van stek 1 zonder ver te werpen. Het is ook direct een waar dolfijnenfestival aan die kant. Ze springen bijna de kant op. Na de boodschappen en het installeren van de hengels en tenten gaan de lijnen dan ook vlug naar die kant. Alex vist langs de kant bij stek 1, Gertjan langs het eiland bij stek 1 en 2 en Rob vist op de langere afstanden op stek 2. Op de eerste middag en avond weet Gert direct twee mooie spiegels van 17 en 14 kilo te vangen rechts van het eiland. Dit kon ook niet missen. Hij zat echt boven op de vis. Wel supergaaf zo je eerste uren in Frankrijk door te maken.

De nacht gebeurt er weinig. Behalve dan het feit dat we erachter komen dat de meerval actief is. Rob heeft een flinke voerplek aangelegd en die weten de meervallen en ook steuren wel te vinden. Daar komen we niet voor al blijft het een leuke sport deze vissen binnen te toveren. In totaal vangt Rob vier meervallen van 10, 14, 21 en 23 kilo. Wat een enorme kracht hebben deze beesten toch. Alleen oppakken voor de foto was geen doen. Lex helpt een handje. Ook de twee steuren van 20,5 en 22 kilo waren niet te stuiten. Mooi was dat bij de grote steur die we overdag vingen in het heldere water goed was te zien dat er een groep kleine visjes met hem meezwom tot bijna bij de kant. Qua karpers valt het stil. Geen springers meer en er is ook totaal geen leven in het water. Terwijl de weersomstandigheden toch ideaal lijken te zijn, ook volgens Olivier en Guy. Dit zijn de beheerder en onderhouder van dit water. Pas op maandagavond krijgt Rob zijn eerste aanbeet van een karper. Mooi zonnig weertje en een heerlijke dril. Het kan niet mooier zijn voor een paar spectaculaire foto's. De spiegel is al vanaf een flinke afstand in het heldere water goed te zien. De GoPro wordt geinstalleerd op het schepnet om alles vast te leggen. En dan het noodlot. Het meest vreselijke moment voor een karpervisser. Die 'ping' van een losschietende haak vlak boven het schepnet. De stilte die erna valt op de stek, want iedereen baalt op zo'n moment en weet dat je dan even niets moet zeggen, zodat je ook niets verkeerds kán zeggen. Rustig ademhalen, tot tien tellen, niet de hengel in tweeën breken, we hebben nog een avond, nacht en ochtend. Aan de kant van Alex is echt geen teken van leven. Hij zet een hengel naast die van Rob op stek 2 en gaat daar de kantstek bevissen. De dagen ervoor hebben we aan deze kant flink wat vissen zien zwemmen. We hebben zelfs in het water gestaan en ze zwommen zowat over onze voeten. Het was een schooltje dat steeds terugkeerde. Drie spiegeltjes, twee schubjes en een dikke schub die de 15 kilo grens ruim passeert. Rob vist al die tijd op die stek maar het aas wordt niet gepakt. Alex maakt een mooi pop-up lijntje en Rob dropt deze lijn met duikbril en al onder het talud op zo'n 4 meter diepte. Loodje begraven, lijntje camoufleren. Het enige wat je ziet is een overheerlijk wit pop-up bolletje, klaar om gegrepen te worden. En het ongelooflijke gebeurt, de hengel loopt af. Eén van de kleine schubs is het haasje. Wat een mooie moment. Direct erna gooit Lex zn lijn nog is naar diezelfde plek en verdomd..... het andere schubje hangt er later ook aan. Een mooie afsluiter voor Lex met twee schubs in de laatste uren. Ruim 10 en 12 kilo. Ook Rob sluit af met een paar knallers. Op het midden wordt nog een steur gevangen maar s'nachts ook een dikke spiegel van ruim 17 kilo. Maar de overige hengels liggen nog op scherp dus er kan nog meer komen. s'Ochtends nog even vroeg de wekker voor Alex en Rob. Nog één keer alles nóg strakker neerleggen. En als Alex zijn tweede schubje vangt [zie hierboven] weet Rob tegelijkertijd een dikke 21 kilo spiegel te vangen. Een prachtige vis in het ochtendzonnetje. En de koek is nog niet op! Tijdens het opruimen vangt Rob een misschien nog wel mooiere spiegel van ruim 18 kilo. Op dezelfde hengel en op het midden van de plas op de BBQ-bollen- voerplek. Lang verguisd maar uiteindelijk toch geprezen boilies deze dagen. 

Zomaar een sessie tussendoor. Even snel geprikt maar wat hebben we genoten. In mei gaat Rob met Ricardo en Bass weer naar deze stek. Lex zit dan op stek...... Aanstaande oktober gaan Rob en Ricardo eerst nog naar stek 9.