Villedon EN Carriere. Rob en Ricardo,


Jaja, u leest het goed. Villedon en Carriere in één week. Het was me weer avontuur waar we maandenlang naartoe hebben geleefd. Bijna een jaar vantevoren hebben we stek 9, één van de betere stekken, op Villedon geboekt. In 2013 is op dit water het PR van Rob gevangen op 27,4 kilo. Precies de reden dat we hier weer komen want wat zwemmen hier een biggen zeg. De ene na de andere vijftiger komt eruit op dit water maarrrrr...... je moet wel aan de goede kant van het water zitten! Zit de vis diep, dan zitten ze ook echt allemaal op het voorste gedeelte van het water. Zit je dan net op één van de achterste stekken dan heb je de kans dat je voor niks zit. Laat dat nou net aan de hand zijn deze week. De vis aast sowieso erg voorzichtig maar bevinden zich met zijn allen in het gedeelte voor stek 3, 4, Cabin en vooral 19. Stek 7, 8, 9, 15 en 17 zijn bezet maar vangen vier dagen geen enkele vis. De weersomstandigheden voor de komende dagen zien er eigenlijk alleen maar slechter uit. Wat gaan we doen!!??

Want wat zitten we mooi. Stek 9 is echt schitterend en het is heerlijk rustig aan dit water. De natuurliefhebber kan zijn hart ophalen. Maar we vangen niks! En we weten ook dat we niks gaan vangen de komende dagen en wachten op de toevalstreffer is niet ons ding. We weten teveel. We willen het liefst verkassen maar dit kan niet. Dus gaat er een mailtje richting Jean Claude. Onze grote vriend op La Carriere waar we al vaak zijn geweest. Waar het altijd goed toeven is, waar we de weg weten en ons op ons gemak voelen. Ja, we geven op op Villedon. Ja, we balen ervan. Ja, het kost geld.Ja, de laatste nacht vangen we nog een 15,5 kilo spiegel [..........] Maar we kunnen maar één keer écht een week dit jaar. Dus dinsdagavond besluiten we op woensdagochtend te vertrekken naar La Carriere. Het ligt redelijk op de weg naar huis. Het wordt een hele klus dit op een dag te fiksen. Inpakken, terugvaren, auto inpakken, 400 kilometer rijden en weer opzetten. Maar het lukt. Met horten en stoten en een zo goed als lege accu varen we woensdagochtend naar de steiger bij de parkeerplaats, pakken in en verlaten Villedon. De eigenaar "begrijpt ons wel" Deze opmerking laat ons makkelijker vertrekken. Dit water is niet óns water. Het was heel mooi en leuk maar wel de laatste keer hier.

Eenmaal aangekomen na een lange rit worden we keurig verwelkomd door monsieur Lecene. Er is genoeg plek. De grote plas is zelfs helemaal vrij en de 12 hectare plas, waar we bekend zijn, daar zit maar één visser. We kiezen voor deze laatste plas en gaan heerlijk zitten op stek 16. Onze 'huisstek' zullen we maar zeggen. We weten wat te doen, voeren rustig en de hengels gaan op de bekende plekjes. s'Nachts vangen we gelijk een mooie spiegel en op de donderdag en vrijdag vangen we er elf stuks bij. Met twee hele mooie 17 kilo vissen voor Rico gaan we heel content naar huis op vrijdagmiddag. Voor het slechte weer dat eraan komt. We zijn echt net op tijd. De regen komt met bakken uit de lucht. Met een goed gevoel rijden we terug naar Nederland en hebben we weer een hoop geleerd. Waarom zo moeilijk doen als het makkelijk kan? We doen het lekker op onze manier. Niks mis mee.