La Horre 2009. Rob en Ricardo

In 2009 zijn wij, Rob en Ricardo, naar het schitterende water La Horre geweest. Een werkelijk fenomenaal water wat de karpervissersharten sneller doet kloppen. Het water is voor ons ook groot! Met 110 hectare het grootste water wat we in Frankrijk hebben bevist. En aangezien er ook geen voerboten zijn toegestaan gaan we deze week dus 'echt vissen!'

Bij aankomst worden we verwelkomd door de Engelsman Rob Hunter. Hij beheerd het water en vist er zelf ook vaak. Een prima kerel die iedereen zijn ding laat doen zolang je je aan de regels houdt. Hij zal niet snel moeilijk doen. Hij weet alles van het water en hier mag je ook naar vragen. Die dag adviseert hij ons alleen naar de marker te vissen die er al staat. Dit nemen we dan maar ter harte.

We moeten het meer omrijden naar de achterste parkeerplaats om onze spullen uit te laden. Deze parkeerplaats is bestemd voor de stekken 1 tot 7. Dat we vanaf hier een stukje moesten lopen naar de stekken wisten we al maar dat dit zo'n kolere-eind zou zijn hadden we niet verwacht! We zeulen ons een ongeluk en zijn blij dat we stek 3 hebben geboekt en niet stek 7. Respect voor de mannen die daar zaten. Overigens wel een zeer mooie stek. Het weggetje naar de stekken is een smal dijkje door de bossen. Voorzichtig lopen dus! Er zouden kruiwagens aanwezig zijn maar dit zijn er helaas maar twee. En dat met een man of acht, mmm...... Rob heeft nog een steekwagentje meegenomen maar bij de eerste rit naar de stek loopt hier een wiel af. Borden, pannen en bestek rollen de dijk af en iedereen lacht behalve één persoon. U mag raden wie...

Na de enorme sjouwpartij staan we dan eindelijk op onze steiger voor die week. Een werkelijk prachtig uitzicht op dit grote water vanaf onze stek. De steiger is wat kleiner dan verwacht dus de tenten moeten achter de steiger in het bos worden opgezet. Dit is nog een flink karwei want de plek die hiervoor bedoeld is staat onder water! Ja, de kwaliteit van de stekken laat te wensen over, al schijnt dit inmiddels te zijn verholpen. We frommelen de tenten pal achter de steiger op de boomwortels. Niet ideaal maar ach, we zijn bikkels.  De hengels worden opgetuigd en krijgen een zwiep. Nog niet voeren en zoeken. Komt morgen wel.

s'Ochtends vroeg loopt geheel onverwachts één van de linkerhengels af. Een kort contact en.....niks meer. Gelost helaas. We gaan ons plan ten uitvoer brengen want de tweede dag is begonnen. Er staat één marker op zo'n honderd meter uit de kant en we vragen de eigenaar deze 50 meter naar rechts te verplaatsen maar op dezelfde hoogte. Links daarvan, ook op dezelfde hoogte zo'n 100 meter verderop komt nog een marker. Alleen de eigenaar mag met een boot het water op. Als je wil voert hij voor een kleine vergoeding voor je bij. Hier hebben wij een aantal keer gebruik van gemaakt.  Op de linker marker vissen we met een zoete mix van mais, kikkererwten, hennep, chocoladeboilies en chocoflavour. Een goed stinkend voertje. Als haakaas gebruiken we mais en chocobollen. De rechtermarker wordt voorzien van eigenlijk alleen boilies. We hebben voor deze week liverboilies laten draaien en vacuüm laten verpakken. Tot op de dag van vandaag zal Ricardo volhouden dat dit goede boilies zijn maar wat een troep was dit zeg. 'Rico, jij mag nooit meer de boilies regelen!!'

Van vangen komt weinig terecht deze week. Dit hadden we al ingecalculeerd want dit is gewoon een hard water waar moeilijk een vis te vangen is. Maar de biggen zwemmen er dus daar komen voor, als is het er maar één! De rechterhengels van Rico blijven heel de week stil. Geen piep! Het restant aan liverboilies gaat de vuilnisbak in. Op de linkerhengels met zoet vangen we 5 graskarpers. Niet waar je voor komt maar de gewichten van 30, 32, 33, 39 en 47 pond logen er niet om! Vooral de laatste vis was echt een joeperd van jewelste! En omdat bijna alle stekken blankten deze week waren we enorm blij met deze vissen. We vingen ze, kijkend naar de swingers. Ze pakten het haakaas en ze aasden rustig verder op de voerstek. Gewoon aanslaan en we verspeelden er gelukkig geen één. Eerst komen ze als een zak aardappelen naar de kant totdat ze je zien, dan gaan ze helemaal los! Dit was onze eerste ervaring met graskarpers dus wisten niet wat te verwachten. Was leuk een keer mee te maken maar de volgende keer willen we dikke spiegels en uit de kluiten gewassen schubkarpers.

Punten waardering Rob&Rico
   
Het water  9
De stek 3  4
Service  6
Sanitair  6
Verstand van vissen  8

 

Algemeen
Stelt u zich dit even voor: een meer van 110 Hectare, omringd door een spectakulair natuurreservaat van 250 Hectare, met een karperbestand van meer dan 2000 spiegel- en schubkarpers tot over 60 pond… en dat alles voor u!
La Horre is een water waar elke specimen hunter op z’n minst één maal in z’n leven gevist moet hebben.

Het Water
La Horre is een groot meer waarvan een groot stuk niet bevist mag worden omdat het een natuurreservaat is. De bodem bestaat uit klei met een sliblaag. Er zijn weinig of geen obstakels. De diepte loopt geleidelijk op naar het midden waar de oude rivierbedding ligt. Hier is het zo’n 2 meter diep. De oevers hebben een dikke rietkraag. Er is heel wat natuurlijk voedsel in het meer. De kans op wiervorming is moeilijk voorspelbaar maar is mogelijk vanaf mei. We proberen onze klanten hierover zo snel mogelijk in te lichten.

De Stekken
De stekken zijn houten pontons van 6 meter op 4,5 meter waarop al het materiaal gezet kan worden. Er is genoeg plaats voor 2 bivvies. Neemt u schroeven met ogen mee om de tent vast te maken. De stekken zijn niet met de auto bereikbaar en u houdt er het best rekening mee dat u uw materiaal over een smal pad naar de stek moet brengen. Neem dus een kruiwagen mee.

Visbestand
La Horre heeft een gigantisch visbestand met enorme karpers, er zijn zo’n 2000 karpers tussen de 20 en de 60 pond. Als u de catch reports van het seizoen 2008 naleest, dan ziet u al gauw dat bijna wekelijks meerdere hoge 50 ponders op de kant kwamen. In September 2008 werd zelf het absolute record van La Horre verbroken: een schubkarper van 31,3 kg.
Het is geen makkelijk water, er kan geblankt worden. Maar de echte specimen hunter mag zich hierdoor niet laten afschrikken en zal in de meeste gevallen dik beloond worden.

Service
Rob, de wachter die ter plaatse woont, heeft een tackle-shop waar hij materiaal verkoopt (haken, onderlijnen, lood, wartels, enz). Ook particles, boilies en pellets zijn hier te verkrijgen (minstens één week op voorhand bestellen a.u.b.).
Hij verhuurt ook onthakingsmatten à 5 Euro per week.

Sanitair
Het sanitair gebouw met douches en WC’s ligt naast het huis van de wachter. Het is een heel eind lopen van de stek tot het sanitair gebouw.

Maak jouw eigen website met JouwWeb